یکشنبه 86 آبان 13 ساعت 9:47 عصرمطالبی از اوشو راجج به ازدواج
قرن هاست که پدیده ازدواج از روح تهی شده است . زیرا مرد نفس زن را به کل نابود کرده است . نه تنها نابود کرده بلکه در زیرخاک دفن شده است و نفس زن در زیر خاک می تپد" از این رو زن در ابراز نفسانیت خود بسیار ظریف عمل میکند" خواستگاه غر زدنهای مدام زن و
استراتژیهای زنانه زن نیز همین است... زن غر زدن را اختراع کرد زیرا مرد به او اجازه نمی داد تا احساساتش را بی پرده ابراز کند.
زن مجبور بود که راههای غیر مستقیم را پیش بگیرد و او باید به مرد ثابت می کرد که ارباب چه کسی است" " " این کشاکش هر روزه زندگی همه
زن وشوهرهاست: نبرد برای احقاق مقام اربابی و فرماندهی در خانه.... بالاخره فرمانده کیست؟ زن یا مرد؟ به این پرسش نمی توان پاسخ داد
زیرا صورت مسئله اساسا غلط است " " " اگر عشقی در میان باشد آن گاه نه زن ارباب است ونه مرد بلکه عشق است که فرمان می راند.
عشق که باشد . مرد و زن هر دو در عشق مستحیل و ناپدید میشوند.... نه زن ارباب است و نه مرد عشق هر دو را در آغوش خود میگیرد" " "
اما هیچ کس برای عشق آمدگی نشان نمی دهد و همه می خواهند هم مالک عشق و هم مالک معشوق باشند ... بنابراین مرد زن را به سطح یک کالا و شئ تنزل می دهد. زن نیز مرد را به سطح یک وسیله پائین می آورد و مرد و زن در این زمینه کاملا موفق بوده اند " " به همین سبب مقام
زن را تا حد کالای جنسی پائین آورده اند و استثمار جنسی کرده اند. مقام مرد را نیز تا حد ابزار اقتصادی پائین آوده اند و او را استثمار اقتصادی
کرده اند. بنابر این وقتی بهای کالا و متاع را پرداخت میکتتد زن بسیار مهربان میشود. و به محض پرداخت بها مرد دیگر آدم نیست... مرد نیز هنگام طغیان نیازها و تمایلاتش مهربان می شود و به محض اضای تمیلاتش دیگر به زن اعتنا نمی کند و به خواب زمستانی یک خرس قطبی فرو می رود... زن می داند که مرد با این شیوه رفتارش او را همچون یک کالا و شئ به کار گرفته است وزن نیز این موضوع را می داند و از این موضوع رنج میبرد و غر می زند.
متن فوق توسط: باران نوشته شده است| نظرات دیگران ( نظر)
خاطرات تلخ و شیرین باران
